Nakładem Biblioteki Narodowej ukazał się Inwentarz rękopisów Biblioteki Załuskich w Cesarskiej Bibliotece Publicznej - publikacja niezwykle ważna dla wszystkich zainteresowanych dziejami polskich bibliotek, a Biblioteki Załuskich w szczególności. Inwentarz został przygotowany wspólnie przez Bibliotekę Narodową w Warszawie i Rosyjską Bibliotekę Narodową w Sankt Petersburgu w ramach projektu finansowanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Gdy w październiku 1944 roku zostały podpalone zbiory specjalne Biblioteki Narodowej i innych warszawskich bibliotek, złożone w Bibliotece Ordynacji Krasińskich, uległy zniszczeniu nie tylko tysiące rękopisów pochodzących z dawnej Biblioteki Załuskich, lecz także wszystkie inwentarze, katalogi i kartoteki opisujące te zbiory. Szczęśliwie w zbiorach Rosyjskiej Biblioteki Narodowej zachował się spis rękopisów Biblioteki Załuskich, przywiezionych w 1795 roku z Warszawy do Petersburga. Spis ten powstał w latach 1806-1807 pod kierunkiem Piotra Dubrowskiego, pierwszego kustosza zbiorów rękopiśmiennych Cesarskiej Biblioteki Publicznej, podczas wypakowywania rękopisów ze skrzyń i wprowadzania ich do zbiorów petersburskiej biblioteki, właśnie wtedy powołanej do życia.
Spis rękopisów Biblioteki Załuskich, które dotarły nad Newę, zawiera skrótowe informacje o 8576 jednostkach w 11 010 tomach. Dzięki żmudnej pracy autorów edycji udało się zidentyfikować ponad 90% wpisów, dzięki czemu mogły one zostać uzupełnione o sygnatury wprowadzone w Cesarskiej Bibliotece Publicznej w latach 40. XIX wieku i używane do dzisiaj, a także informację o tym, czy dany rękopis nadal istnieje, a jeśli tak, to w których zbiorach jest przechowywany. Poza dwoma artykułami wprowadzającymi (oba w języku angielskim, rosyjskim i polskim) publikacja zawiera indeks osobowy, liczący ponad 3200 nazwisk, oraz wykazy rękopisów: zidentyfikowanych, niezidentyfikowanych, które przechowywane są obecnie w BN i w RBN.