Inwentarz zawiera opisy obejmujące 609 najstarszych rękopisów Biblioteki Narodowej. Chociaż pod względem liczby kodeksów nie jest to znaczący księgozbiór, to ma on szczególny charakter: stanowi zbiór niewielkiej części ocalałych po drugiej wojnie światowej zasobów BN. Od 1928 roku Biblioteka Narodowa gromadziła niemal kompletne kolekcje ksiąg rękopiśmiennych z różnych księgozbiorów, pochodzących z bibliotek klasztornych, parafialnych, królewskich i prywatnych, często o wyjątkowym znaczeniu dla kultury polskiej. Ze zbioru liczącego przed wojną 42 175 woluminów zachowało się jedynie około 2000 rękopisów. Uratowane zostały najcenniejsze zabytki polskiej kultury piśmiennej, wśród nich Kazania świętokrzyskie i Psałterz floriański, wywiezione we wrześniu 1939 roku przez Rumunię do Francji, a następnie do Kanady, gdzie bezpiecznie przetrwały wojnę i skąd wróciły w 1959 roku.
Poza opisami prezentującymi wybrane obiekty aparat naukowy publikacji uzupełniają indeksy i wykazy.
Nakład wyczerpany. Pobierz wersję elektroniczną.
więcej »
więcej »